Valentijnsdag

14 februari 2020

- door Sandra van Scheijndel

Vandaag is het Valentijnsdag. Volgens wikipedia “een dag waarop geliefden elkaar extra aandacht geven met bijvoorbeeld cadeautjes, bloemen of kaarten”. Voor veel mensen een spannende dag: “hoor ik iets, of krijg ik iets, van die ene speciale persoon?!” 
Bloemen of cadeaus verwacht ik eerlijk gezegd niet. Mijn man is niet zo van de opgelegde feestdagen en romantische verrassingen. Hij kent me goed en weet dat mijn liefde vooral door de maag gaat, dus Valentijnsdag wordt vanavond gevierd met drank en spijs ;-)

Toch werd ik vanmorgen verrast. Een dame die het afgelopen jaar flink aan het worstelen is geweest, had een gesproken bericht voor me achtergelaten. Ze moest aan me denken op deze speciale dag en deelde het volgende gedicht met mij:

Vroeger vocht ik gevechten uit
Met mezelf en de goeie rest
Nu vecht ik alleen nog met slecht
En kan ik met mezelf het best

Ik weet niet of ze het zelf heeft geschreven, of dat ze het ergens heeft gevonden*, maar de boodschap was voor mij helder. Na al het geworstel, moeilijke beslissingen en onzekerheid, was de conclusie dat ze in elk geval verder kon, omdat ze op zichzelf kon bouwen. Ik vond dat een mooie boodschap voor de Valentijnsdag dus ik geef hem bij deze graag door.

Natuurlijk, romantiek, passie, samenzijn met een geliefde die je steunt en die onvoorwaardelijk van je houdt, dat is iets prachtigs en waardevols. Maar helaas, het leven is hard. Relaties kunnen stranden, ze bloeden langzaam dood of ze eindigen abrupt. En uiteindelijk: de enige van wie je zeker weer dat die tot de laatste laatste dag bij je zal zijn, dat ben jij zelf. Als je niet gelukkig bent met jezelf, is er geen partner op de wereld te vinden die jou wel gelukkig kan maken.

Dit is een onderwerp waar therapie vaak over gaat. Ik zie regelmatig mensen die proberen om met iedereen op te schieten, maar die zichzelf niet kunnen uitstaan. Ze zien in iedereen iets goeds, behalve in zichzelf. Ze ontfermen zich over anderen, maar verwaarlozen zichzelf. En uit angst om door de mand te vallen, blijven ze krampachtig hun best doen, om maar te bewijzen dat ze de liefde van anderen wel waard zijn (terwijl ze daar stiekem zelf eigenlijk niet in geloven). Totdat het ze opbreekt, en ze aan zichzelf willen werken.

In de Bijbel staat “Heb uw naaste lief zoals uzelf”. Sommige mensen moeten juist leren om zichzelf weer meer lief te hebben. Ik help daar graag bij. En soms lukt dat!
En wat is een mooiere dag dan Valentijnsdag om daar eens bij stil te staan?

PS* ik heb het even nagevraagd: het gedicht komt uit het boekje 'Vier de liefde' door Lars van der Werf

Meer artikelen