Home » Blog » Psycholoog op summerschool

Psycholoog op summerschool

3 september 2018

- door Sandra van Scheijndel 

September! De scholen beginnen weer, de vakanties zitten erop. Hopelijk kijk je terug op een mooie zomer en heb je bijzondere dingen gedaan. Ik ben deze zomer flink buiten mijn comfortzone gegaan want ik ging een midweek naar summerschool. Ik zal je eerlijk zeggen dat het totaal tegen mijn principes inging: op vakantie wil ik eigenlijk zo min mogelijk met werk bezig zijn. Maar goed, ik was overgehaald om drie dagen college te volgen bij de Vlaamse psychiater Dirk de Wachter, en zo belandde ik in Zuid-Frankrijk bij het Centre Erasme voor filosofie.

Het thema van de colleges was Psychiatrie en onze tijd. Dirk de Wachter heeft een paar jaar geleden het boek ‘Borderline times, het einde van de normaliteit’ geschreven en dat was een enorme bestseller. Natuurlijk had ik me braaf voorbereid op de colleges door het boek te lezen en dat sprak mij aan. Het legt verbanden tussen allerlei maatschappelijke ontwikkelingen en psychiatrie. Ook plaatst het de manier waarop diagnoses worden gesteld in een historisch perspectief. De titel heeft te maken met de diagnose borderline persoonlijkheidsstoornis, een stoornis die bestaat sinds de jaren 80. De stelling van Dirk de Wachter is dat onze maatschappij borderline is, en wellicht niet zozeer individuen op zich. Hij legt dit uit in het boek aan de hand van de 9 criteria die de borderline persoonlijkheidsstoornis beschrijven, en lichtte dit in de colleges ook verder toe, met ruimte voor discussie. Voor mij waren de colleges een feest van herkenning. Thema’s die ik heb aangestipt in eerdere blogs over social media, gamen en “wat is normaal” kwamen erin terug.

Als ik het voor je zou samenvatten in mijn eigen woorden, zou ik beginnen met terug te blikken naar 100 jaar geleden. Freud was de psychiatrie aan het uitvinden. Vrouwen hadden nog (net) geen stemrecht (dat kwam pas in 1919). Pensioen bestond ook nog niet. Bijna iedereen was gelovig. Veel keuzes waren er niet, wat je later zou worden stond ongeveer bij je geboorte al vast. Als je voor een dubbeltje geboren werd, kon je nooit een kwartje worden. Het leven was lijden, als je hard werkte en goed je best deed dan kwam je daarna in de hemel. Doe maar gewoon, dan doe je wel gek genoeg.
Terug naar 2018. In de hemel geloven we niet meer, maar in het hier en nu moeten we genieten, zo veel mogelijk. We kunnen later alles worden wat we willen, niets is te gek en alles moet kunnen. De maakbaarheid van het bestaan lijkt eindeloos. En de impliciete boodschap die daarvan uitgaat: als je niet geniet of niet gelukkig bent, heb je niet de juiste keuzes gemaakt.

Ik kan me vinden in de visie van Dirk de Wachter, ik denk dat mensen kunnen stuklopen op de torenhoge verwachtingen over de juiste studie, loopbaan en partner. Het is niet vreemd om overprikkeld te raken door al die keuzes en mogelijkheden die voor ons open liggen. Ik denk dat het eerder vreemd is als dat niet gebeurt! ;-)

Ik ben blij dat ik deze colleges gevolgd heb. Het bleek niet zo erg om tijdens de vakantie toch een soort van met werk bezig te zijn, sterker nog: ik vond het inspirerend. Best goed om soms 'ja' te zeggen ook al heb je twijfels. Ik vind het leuk om te horen of jij ook buiten je comfortzone bent geweest deze zomer, en wat het je heeft opgeleverd? 

Meer artikelen

Reacties

sylvia (mindfulnesstrainer), 07 september 2018 - Hoi Sandra, Wat een aangename en verrassende ervaring zo buiten je comfortzone en wat heb je dit leuk beschreven! Ik denk dat we enerzijds veel geluk hebben met onze vrijheid en alle keuzemogelijkheden die daarbij horen. Anderzijds lijken de grenzen ver uit beeld en roept dat twijfel en onzekerheid op. Helemaal omdat we ook nog eens geregeld een kijkje nemen in de wereld van anderen op social media. O kijk zij is op dat festival, moet ik daar niet ook naar toe? Dat congres waar al mijn collega's naar toe gaan (tenminste er staat op FB dat zij interesse hebben om te gaan..). Dat kan ik als goede professional niet aan mij voorbij laten gaan.
Over buiten je comfortzone gaan: ik heb een retraite gedaan afgelopen zomer. 5 hele etmalen in stilte doorbrengen! Afwisselend zitmeditatie en loopmeditatie. De eerste 2 dagen waren zwaar, saai, pijnlijk (want last van rug door lange zitten, schouders die verkrampten tijdens het lopen met aandacht. Dat is héél langzaam dus). Daarna kwam er een soort bezinning en een gevoel van rust. De concentratie werd groter en alle vele gedachten waar een mens mee moet dealen werden zichtbaarder en daardoor beter hanteerbaarder. En in die ruimte ontstond een ontspanning en plezier van binnen uit. Leuk hoor! Na de retraite had ik het gevoel van 'gereset' te zijn. Een gevoel van helemaal aankomen in je lijf en in je leven. Dat wat belangrijk is wordt helderder en ja dat helpt mij wel in het maken van keuzes in deze hectische wereld.
Dacht ik de eerste dagen nog; 'dit doe ik nooit meer', denk ik nu; 'wanneer mag ik weer!'
Wist je trouwens dat Jon kabat Zinn zijn mindfulnesstrainingen heeft opgezet met als doel mensen voor te bereiden op het doen van een retraite? Wil je meer gaan profiteren van mindfulness dan is het doen van een retraite (na het volgen van een mindfulnesstraining) een aanrader!
In mijn volgende blog zal ik nog wat meer vertellen over de retraite.

Herbert Verveer, 12 september 2018 - Over de maakbaarheid van het bestaan heb ik grote twijfels. Door de macht van het geld dreigen we steeds verder te verarmen.
Deze zomer ben ik na het werk gewoon lekker in mijn comfortzone gebleven op de stretcher in de tuin en heb daar een mooi kleurtje aan over gehouden.