Psycholoog en assertief
19 september 2013
door Sandra van Scheijndel
Onlangs ontving ik per mail een uitnodiging voor een informatieavond. De uitnodiging was aan ongeveer 50 mensen gericht, ik kende er slechts enkele van. Al snel begonnen er reacties binnen te stromen, verzonden ‘aan iedereen’.
“Ja ik kom, wat een leuk onderwerp”, “Nee, ik kan niet want dan heb ik de kinderen”, “Staat de GT ook op de agenda?”, enzovoort.
Ik raakte geïrriteerd, en mijn gedachten gingen op hol:
- Zometeen staat mijn hele mailbox vol met dit soort berichten!
- Waarom antwoorden ze aan iedereen in plaats van alleen aan degene die de uitnodiging stuurt?
- Ik hoef dit toch helemaal niet te weten, ik ken die mensen niet eens!
- Wat is de GT eigenlijk?!
- Hebben ze niets beters te doen dan dit soort mails te sturen?
- Het interesseert me niet wie er gaat of niet en waarom!
- Ik heb er al geen zin meer in!
- Etc, etc, etc…
Wellicht herken je mijn irritatie en mijn gedachtegang. Wellicht vind je mijn reactie zwaar overtrokken en zou je zelf die mails deleten zonder er over na te denken.
Ik probeerde ook echt om me niet druk te maken. Ik zei tegen mezelf: “Wat maakt het uit dat ze jou ook mailen, laat het los, het sop is de kool niet waard”. Maar het lukte niet om me rustiger te voelen en het te negeren.
Okee, ik kon dus nog twee dingen doen. Me groen en geel blijven ergeren achter mijn laptop, elke keer als er een reactie binnenkwam. Of kenbaar maken dat ik het storend vond, en verzoeken om niet meer ‘aan iedereen’ te antwoorden.
Als psycholoog leer ik al jaren aan mensen hoe ze zich assertiever kunnen gedragen, dus hoe ze hun grenzen kunnen aangeven en op een goede manier hun wensen kenbaar kunnen maken. Een mooi voorbeeld: Practice what you preach!
Ik heb een keurige mail geschreven, met excuses dat ik die aan iedereen heb gericht, en met het verzoek om niet meer aan iedereen te reageren, vanwege efficiëntie en dergelijke. Ik vond het spannend. Ik vreesde een storm van negatieve of gekwetste reacties.
Ik kreeg er slechts één: “Ik ben het helemaal met je eens en deel je gevoelens”. Ik voelde me beloond voor mijn assertiviteit!
Wil je tips ontvangen over assertiviteit? Stuur een mailtje!
Heb je een vraag over assertiviteit of wil je reageren? Dat kan hieronder!
Reacties
Ellen Huijsmans , 19 september 2013 - Goed gedaan Sandra! Wat n lef en daarna vast geen reacties meer gehad of wel?
Wim, 20 september 2013 - Hé, hé. Eindelijk weer een blog! Weken op de loer gelegen ;) Ik wil dit keer eens niet inhaken op jou thema, maar op je beschrijving van het gesprek met jezelf. Zo herkenbaar. Ik merk bij mezelf ook dat ik (meer dan me lief is) gesprekken in mijn gedachten voer. Mind Chatter, men heeft er zelfs een naam voor! Go figure. Wat me trof is dat je aangeeft dat je het niet kon stoppen. Mag ik (als leek) voor de verandering jou eens een tip geven?
Ga tellen! Het werkt! Met steeds langere tussenpozen. Het dwingt je niet met het gesprek bezig te zijn.
Ik heb er zelf een bijzondere twist aan gegeven. Ik denk er schaapjes bij. Niet doorvertellen hoor, ik denk dat er een markt voor deze remedie is. ;P
Hij was weer fijn San, thanx
Sandra van Scheijndel, 23 september 2013 - Bedankt voor jullie reacties!
@ Ellen: Het bleef daarna inderdaad heel erg stil...
@ Wim: Waar ken ik deze tip toch van? ;-)
Dennis, 02 oktober 2013 - Heel herkenbaar Sandra!! Goed aangepakt, ga ik onthouden!
SP3 is een praktijk voor praktische psychologie. De werkwijze is oplossingsgericht en doeltreffend, de psychologen zijn nuchter: we houden het praktisch en concreet. Dat past goed bij de mentaliteit van de stad Rotterdam: handen uit de mouwen, aanpakken!
Lig jij er ook wakker van? Stress, relatieproblemen of midlifecrisis... Wij hebben de oplossing voor slapeloze nachten: download nu (gratis) het ebook Praktische psychologie - slapen