Het belang van goed luisteren

27 augustus 2020 - door Janneke Rienstra

Tijdens een traject evalueer ik regelmatig met mijn cliënt hoe de gesprekken worden ervaren. Vrijwel altijd krijg ik als feedback dat cliënten het zo prettig vinden dat zij ‘hun verhaal kwijt kunnen’ en ‘gehoord worden’. Het klopt natuurlijk dat wij psychologen, tijdens de gesprekken, alle tijd en aandacht hebben voor onze cliënten. Wij luisteren op een open manier, tonen interesse, stellen vragen, vragen door op zaken, checken of wij cliënten goed hebben begrepen en proberen ons te verplaatsen in hun situatie. Goed luisteren bepaalt voor een groot gedeelte het succes van de therapie / begeleiding of coaching.

Foto: Pixabay

In onze praktijk maar ook privé merk ik dat veel mensen regelmatig last hebben van eenzaamheid omdat zij zich niet gehoord of gezien voelen door hun omgeving. Dit heeft te maken met de basis-behoefte die alle mensen hebben: ‘echt contact’ en verbinding met anderen. ‘Echt contact’ kan alleen plaatsvinden als er naar je geluisterd wordt en je wordt begrepen. Dit blijkt echter niet vaak te gebeuren. Velen van ons hebben het te druk om echt even stil te staan en zich te verdiepen in onze naasten. We zijn moe, ‘vol in ons hoofd’, teveel bezig met onze eigen zorgen, onze mobiele telefoon of zitten met gedachten nog op het werk.

En als we wel de ruimte hebben om het gesprek aan te gaan, dan kan het gebeuren dat we geen vragen durven te stellen over de gevoelens van anderen (bang dat iemand emotioneel wordt of boos) of we geven direct onze mening over het probleem of komen met een oplossing.

Verder is er het bekende fenomeen dat als iemand iets vertelt, we ons daarin herkennen en dan de ander gaan onderbreken om onze eigen ervaring te vertellen. We willen allemaal namelijk graag ons eigen verhaal kwijt. Ook vullen we vaak voor anderen in hoe het met ze gaat, hoe zij zich voelen en wat ze denken. Zo komt het bij stellen veel voor dat ze elkaar al zolang kennen, dat ze inmiddels wel denken te weten wat de ander wil of bedoelt.

Hoe mooi zou het zijn als er meer ‘echt contact’ en dus meer verbondenheid is tussen mensen? Als iedereen meer de tijd neemt voor zijn medemens, echte interesse toont en open en nieuwsgierig is naar het verhaal van anderen? Als er meer aandacht is voor elkaar, er vragen worden gesteld over hoe het nu echt met iemand gaat en er ruimte wordt gegeven voor de ander om te vertellen, dan denk ik dat daarmee veel (psychische) problemen en eenzaamheid kunnen worden voorkomen.

Meer artikelen