Geen zin? Stop er dan mee!
4 februari 2015
door Sandra van Scheijndel
Eindelijk weer eens tijd om een blog te schrijven. Ik kondigde in mijn vorige blog al aan: soms is geen zin juist wél een reden om iets niet te doen. Ik heb in de tussenliggende periode wat voorbeelden verzameld en gelukkig heb ik vandaag ook nog veel zin om een stukje te schrijven!
Stel je voor: je bent chips aan het eten. En je merkt dat je eigenlijk helemaal geen zin hebt om verder te eten, ze smaken niet en bovendien, je wilde eigenlijk afvallen! Best wel logisch om dan te stoppen, toch?
Okee, die was misschien overduidelijk. Een ander voorbeeld dan.
Stel je voor: je hebt een drukke baan, je partner ook, en jullie hebben 4 kinderen. Het huishouden runnen jullie (of misschien beter: run jij!) zelf, het zou je eer te na zijn om dat uit handen te geven. ’s Avonds laat ben je nog uren bezig met opruimen, de was en de strijk. Je wilt natuurlijk wel dat je huis en je kids er piekfijn uitzien!
Of stel je voor: je hebt een drukke baan, je partner ook, en jullie eerste kindje is op komst. Eigenlijk moet je nu wel eens gaan zorgen dat de kinderkamer op orde komt, maar je broer is net verhuisd en je bent elk weekend bij hem aan het klussen. Het zou toch heel egoïstisch zijn om hem niet te helpen?
Of stel je voor: je wordt uitgenodigd voor het verjaardagsfeestje van een vage kennis. Je bent daar de afgelopen paar jaar steeds naartoe geweest en netjes een paar uur gebleven, terwijl je er niets aan vond. Je hebt echt geen zin om te gaan, maar je durft ook geen smoes te verzinnen.
Sommige mensen staan misschien te weinig stil bij wat ze zelf willen en voelen, ze laten zich (teveel) leiden door verplichtingen, schuldgevoel of please-gedrag. In de bovenstaande voorbeelden denk ik dat het goed zou zijn om wat meer stil te staan bij wat je zelf wilt, in plaats van wat anderen graag van jou zouden willen. Voor wie doe je het eigenlijk, en zou die persoon hetzelfde ook voor jou over hebben? Het is prima om iets voor een ander over te hebben, maar loop daarbij jezelf niet voorbij!
En: natuurlijk is het zo dat dingen soms gewoon moeten gebeuren, je komt er niet onderuit om ze te doen. Het leven kan niet alleen maar leuk zijn.
Maar als je merkt dat je hele leven alleen maar een grote aaneenschakeling is van alles wat moet, dan klopt er misschien iets niet. Het mag af en toe best ook een beetje leuk zijn. Toch? Het is dan goed om jezelf af te vragen: Moet ik dit echt? Of vind ik zelf dat alle sokken echt gestreken moeten worden?
Misschien kan je de lat iets minder hoog leggen voor jezelf. Of: leg hem juist nog net wat hoger…. dan kun je er makkelijker onderdoor ;-)
Heb je een vraag of wil je reageren? Dat kan hieronder!
NB: Je mailadres wordt niet vermeld
Reacties
Kim, 04 februari 2015 - Mooi geschreven! Ben het er helemaal mee eens. Maar stel: je zit op school en krijgt behoorlijk veel huiswerk, toetsen, projecten, presentaties enz. Ik zit nu in vwo 4 en ik moet eerlijk zeggen dat ik in de loop van het jaar erg vermoeid raak en niet goed de rust kan vinden zonder schuldgevoel te krijgen dat ik niet voldoende heb geleerd enzo. Wat moet je dan doen? De rust pakken met het gevolg je op het matje wordt geroepen en je achterloopt op de stof of keihard doorwerken met het gevolg je (te) moe wordt?
Liefs!
Herbert Verveer , 06 februari 2015 - Eigenlijk is er dus alleen maar een lat als je dat zelf vindt. Niet een ander.
Boeiende gedachte. En om naar te handelen.
SP3 is een praktijk voor praktische psychologie. De werkwijze is oplossingsgericht en doeltreffend, de psychologen zijn nuchter: we houden het praktisch en concreet. Dat past goed bij de mentaliteit van de stad Rotterdam: handen uit de mouwen, aanpakken!
Lig jij er ook wakker van? Stress, relatieproblemen of midlifecrisis... Wij hebben de oplossing voor slapeloze nachten: download nu (gratis) het ebook Praktische psychologie - slapen