Angst in de auto

28 juli 2014

door Sandra van Scheijndel

Er bestaat een ‘Rijdende Rechter’, er bestaat een tijdschrift dat ‘Arts en Auto’ heet. Er bestaan allerlei theorieën over wat de kleur en het merk van een auto zeggen over het karakter van de bestuurder. Maar vreemd genoeg heb ik zelden iets gehoord of gelezen over psychologen en auto’s. Terwijl ik in mijn praktijk toch heel veel verhalen hoor over allerlei angsten die met autorijden te maken hebben. En aangezien het inmiddels zomervakantie is, en veel mensen met de auto op vakantie gaan, dacht ik dat het misschien leuk zou zijn om daar iets over te schrijven.

Angst in het verkeer komt vrij vaak voor, maar er bestaan heel veel varianten op dat thema. Vaak ontstaat die angst als iemand een gevaarlijke situatie op de weg heeft meegemaakt: een (bijna) ongeluk, expres van de weg gedrukt worden door een andere bestuurder, achtervolgd worden door een bumperklever. Maar de angst kan ook ontstaan zonder dat er een dergelijke situatie heeft gespeeld. Ik heb regelmatig mensen gesproken met een angst voor snelwegen, voor bruggen of voor tunnels. Maar ook mensen die extreem angstig zijn om een file terecht te komen en mensen die niet bij een andere bestuurder in de auto durven te stappen.
Overigens zijn er ook mensen die autorijden pure ontspanning vinden en die een uurtje gaan rijden om het hoofd lekker leeg te maken!

Wat mij nog steeds opvalt, is dat mensen vaak niet beseffen dat autorijden een echte concentratietaak is. Bij burn-outklachten of bij een depressie kost autorijden vaak veel moeite. “Ineens overzie ik het niet meer” hoor ik mensen dan zeggen, of “Het gaat allemaal veel te snel”. Het is een beetje zoals je eerste rijles (of misschien kan ik beter zeggen: zoals mijn eerste rijles!). Ik hoefde alleen maar te sturen en dat vond ik al doodeng. Voor mijn gevoel heeft het eeuwen geduurd voordat ik leerde om te schakelen, sturen, ruitenwissers bedienen en de instructies op te volgen tegelijk. Als je het kunstje eenmaal beheerst, lijkt het vanzelf te gaan, totdat er een kink in de kabel komt. Klachten als stress en somberheid slokken zoveel energie op, dat concentreren veel moeilijker wordt, en autorijden dus ook!

Een paar tips voor relaxt autorijden, omdat het juist in de zomervakantie vaak mis gaat.

  • Stap uitgerust achter het stuur. Vertrek liever een dagje later dan dat je direct uit het werk gaat rijden.
  • Zorg dat je onderweg al vakantie hebt. Zet een lekker muziekje op, neem wat lekkers mee voor onderweg en las regelmatig een pauze in.
  • Haast je niet, de reis is een deel van je vakantie dus geniet ervan. Begin niet pas met ontspannen als je op je bestemming bent!

Heb jij ook een goede tip om relaxt achter het stuur te zitten? Ik hoor het graag, dus laat hieronder een reactie achter!

Meer artikelen

Reacties

W. Drost, 28 juli 2014 - Hey Sandra,
Sjonge! Daar draag je een thema aan!? Zo vreselijk herkenbaar! Wat dacht je van de geseling van de benzinemeter? Of de competitie van reizigers onderling? 'heb jij drie dagen gereden?? (Lozer!)'. Zelf ben ik eens wakker geschrokken van het geluid van mijn banden op de belijning langs de weg, een geluid dat me nog de koude rillingen bezorgt! Ooit las ik dat de geest te paard nareist. Een herkenbaar gevoel, na een paar dagen op de camping landt je pas. Hoe knap weer dat je blog zoveel oproept. Bedankt voor je woorden San!
Grote groet,
Wim

Bernadette O'Neill, 31 juli 2014 - Een Relaxed begin van een autoreis op vakantie is voor mij:
Dat de vakantie begint zodra ik de straat uit rij, heerlijk.
Een tas vol broodjes, fruit, drinkedrankjes en ontzettend belangrijk en rustgevend een goed boek op cd...... Het luisteren naar een goed verteld verhaal maakt dat alle passagiers ontspannen bezig zijn en zo graag het verhaal willen horen dat zodra een cd is afgelopen er direct vanaf de achterbank wordt geroepen, volgende cd!!!!! Snel..! En uh doe ook maar n broodje kaas....
Gek genoeg zorgt het luisteren naar een spannend verhaal voor een zekere wakkerheid die uitermate aangenaam is... kilometers vliegen voorbij en zintuigen en fantasie geprikkeld. Kortom: ik ga op reis en neem mee: tas met lekkers, de tijd, goed luister boek, comfortabele kleding...... En uh haast tja die heeft pech want haast laten we thuis... Voor wie nog gaat, fijne vakantie.

gijs, 14 januari 2015 - Beste Sandra,

Leuk geschreven! Ik merk zelf dat ik erg lang angstig ben geweest om auto te rijden. Heel lang wist ik niet wat de reden van mijn angst was. Uiteindelijk vertelde mijn broer dat ik op mijn 14e mijn moeders auto had gepakt en daar probeerde in te rijden, ik zal niet ingaan op de details maar het liep niet zo goed af. Heb daardoor ook ontzettend lang gedaan over mijn autorijbewijs. Nadat ik mijn rijbewijs had gehaald kreeg ik direct een auto van www.leendertvdborn.nl en werd toen op het begin ook begeleid door mijn moeder en de dealer ( een goede vriend van mijn vader ). Ik ben nu 34 en heb nog steeds moeite om echt lange afstanden te rijden, of het nog steeds aan het ongeluk ligt weet ik niet. Wat wil wel wil zeggen is dat je beter kunt wachten tot je naast een deskundige zit en die je alles uitlegt over het autorijden, daar bespaar je erg veel problemen mee!

Sonnyy, 23 januari 2015 - Gewoon ontspannen zijn tijdens een rit is het belangrijkste. Volledige controle over de auto en jezelf is daarbij gewoon erg belangrijk.

Leanne, 09 april 2015 - Bedankt voor de uitleg en de tips! Nog een tip voor mensen met rij-angst: probeer eens om in een brommobiel te rijden en daarmee rij-ervaring op te doen om zo rustig weer te kunnen wennen. Ik had rij-angst maar durfde wel in de brommobiel. Daarna zelf een chatenet aangeschaft (www.brommobiel.nl, chatenet) en na tijd rustig daarin ervaring opdoen durf ik weer in de auto van mijn man te rijden. Wie weet werkt dit ook voor anderen!